مرتب سازی براساس:
مدرسه غیاثیه خرگر یکی از مسحور کننده ترین آثار تاریخی ایران به شمار می رود. این بنا مربوط به قرن 9 قمری بوده و در روستای غیاثیه نزدیک به شهر خواف است. معماری بنای مدرسه غیاثیه شباهت بسیاری با آثار سلجوقی داشته اما از آثار به جای مانده عصر تیموریان است.
واژه استودان به معنای استخوان دان و واژه گبر به معنای زرتشتی در لغت نامه دهخدا آمده است. استودان گبرها به معنای استخوان دان زرتشتیان است. ایرانیان در زمان ساسانیان پیرو دین مقدس زرتشت بودند و معتقد بودند نباید عناصر چهارگانه شامل خاک، باد و آب و آتش را آلوده نمود.
شیراز شهری با قدمت چندین هزار ساله است. گواه این موضوع وجود مجموعه تاریخی پاسارگاد مربوط به دوره هخامنشی در نزدیکی شهر شیراز است. این مجموعه نخستین پایتخت هخامنشیان است و شامل بنا هایی نظیر آرامگاه کورش و کمبوجیه، کاخ دروازه و ... می باشد.
در مرکز روستای گردشگری پاده قلعه ای باستانی و با ارزش قرار گرفته است. قدمت این اثر تاریخی را می توان در 2 دوره پیش از اسلام و پس از اسلام مورد بررسی قرار داد، اما به عقیده عده ای معماری قلعه پاده همچون دژهای زمان ساسانیان است.
خانه مردم شناسی بومیان کیش با قدمتی به طول 2 قرن و مساحتی در حدود 1200 متر مربع در منطقه سفین جزیره کیش قرار دارد. منطقه سفین از روستاهای کوچک کیش است و از طرف شمال به دریا، جنوب به دهلیز، از مشرق به الباغ و از سمت غرب به دهکون منتهی می شود.
برج مدور از بناهای دوره سلجوقیان است و طبق کتیبه موجود در بنا، سال ساخت آن به 563 هجری قمری بر می گردد. این برج در شهر زیبای مراغه قرار گرفته است اما در رابطه با سازنده و فرد دفن شده در آن اطلاعاتی وجود ندارد. برج مدور از مزارهای شهر مراغه به شمار می رود.
دکتر عدل پدر علم جراحی ایران لقب گرفته است و خدمات شایانی در عرصه بهداشت به مردم ایران زمین ارائه داشته است. در اینجا قصد داریم ابتدا اندکی در مورد بیوگرافی دکتر عدل و سپس به خانه اش که به دلیل داشتن معماری سبک روسی بسیار جالب توجه است بپردازیم.
گنبد غفاریه از دیگر گنبدهای شهر زیبای مراغه است و در کنار رودخانه صوفی چای، جای گرفته است. این بنا در قرن 8 هجری قمری و در زمان ابوسعید بهادر ساخته شده است. معماری گنبد غفاریه نظیر گنبد سرخ این شهر از هندسه چهار ضلعی پیروی می کند.
این مدرسه توسط امیر یوسف خواجه بهادر، ملقب به غیاث الدین، یکی از فرماندهان دوره تیموری در دوران سلطنت میرزا شاهرخ (807-850 قمری) ساخته شد. تا مدتها به نام بانی اولی اش یوسفیه خوانده می شد اما بعدها به مدرسه دو در یا دو درب نامیده شد.
پیروان دین یهودی پس از استقرار در اصفهان شروع به ساخت بنا هایی به عنوان عبادتگاه کردند و نام آنها را کنیسه گذاشتند. این کنیسه ها همگی زمانی آباد بودند ولی کنیسه عمو شعیا یکی از قدیمی ترین آن ها می باشد. این کنیسه از زمان قاجار باقی مانده است و امروزه متروکه محسوب می شود.