بهترین ایران

یکی از جاذبه های مذهبی گلپایگان مقبره امام زاده سید السادات می باشد. این بقعه در حدود قرن هشتم هجری قمری ساخته شده است و از آثار به جای مانده دوره تیموریان به شمار می رود.

آب انبار سید صحرا مربوط به دوره قاجار می شود و بارزترین ویژگی اش این است که دو سردر ورودی مجزا برای زرتشتیان و مسلمانان دارد. این اثر با شماره 2467 در 19 مهر سال 1378 به ثبت ملی رسیده است.

آرامگاه سید شمس الدین از مکان‌های تاریخی یزد است که در محله چهارمنار این شهر قرار دارد و قدمت آن به دوران ایلخانی برمیگردد و در سال 1313 به ثبت ملی رسیده. متاسفانه این بنا نیز مانند بیشتر آثار تاریخی این محل، نیمه ویران است و به همین دلیل کمتر مورد استقبال بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد.

مسجد سید نام یکی از مساجد قدیمی و تاریخی شهر اصفهان است. این مسجد در زمان حکومت سلسله قاجار ساخته شده است و از آن زمان تا کنون از مساجد اصلی شهر به شمار می رود. در قرن 13 قمری آقا محمد شاه قاجار دستور ساخت این مسجد را صادر کرد.

خانه های قدیمی زیادی در تهران وجود دارند که ارزششان و حرمت و اعتبارشان را از مالکشان دریافت کرده اند و از لحاظ معماری ارزش هنری ندارند. خانه سپانلو هم جزو یکی از این خانه هاست که متعلق به دوره قبل از انقلاب است و قدمتش نزدیک به 63 سال می رسد.

مدرسه سپهسالار تهران که از انقلاب 57 آن را مدرسه شهید مطهری می نامند بعد از مدرسه علمیه چهارباغ در اصفهان دومین بنای مذهبی با شکوه است که معماریش از مسجد ایاصوفیه استانبول، مسجد جامع اصفهان و مدرسه چهارباغ اصفهان الهام گرفته شده است.

آرامگاه ساروتقی از آرامگاه های بسیار قدیمی اصفهان به شمار می رود. این بنا محل دفن ساروتقی اصفهانی، از افراد سرشناس صفویه بود. این مسجد هرچند صحن چندان بزرگی ندارد ولی گنبد منحصر به فردی دارد و معماری آن از نمونه های خاص آن زمان است.

در ضلع جنوبی خیابان مولوی مقبره ای در فضایی به وسعت 30 هزار متر مربع قراردارد که سالهای سال است درب سبز رنگ آن به روی گردشگران بسته است. در واقع این یک مقبره خانوادگی بوده و مکان مقدسی برای زیارت نیست.

سردر قیصریه در واقع ورودی باشکوه یکی از بازار های قدیمی اصفهان به نام قیصریه است. سردر قیصریه در گذشته از دروازه های بسیار مهم ورودی شهراصفهان بوده و اصفهان جدید را به محدوده قدیمی شهر وصل می کرده است.

بیش از 120 سال پیش گروهی از معماران و نجاران اصفهانی خانه ای را ساختند که امروزه به عنوان تنها بنای خشتی سه طبقه در دوره قاجار شناخته می شود. این بنا در واقع خانه لطفعلی خان سردار جلیل (سالار مکرم) از امرای با نفوذ ارتش وقت بود.