بهترین مراکز دیدنی جهان

مسجد کاپو در خیابان تِوفیکیه (Tevfikiye) در مرکز شهر قونیه قرار گرفته، مسجدی با نام اصلی احیاییه (Ihyaiyye mosque) که به دلیل قرار گرفتنش در اطراف یکی از دروازه های قلعه قونیه مسجد کاپو نامیده شد. این مسجد در سال 1811 به خاطر فروریزش توسط اسنلیزاده سید عبدالرحمان از نو ساخته شد.

مسجد شاکرین که یکی از معدود مساجد مدرن قابل توجه در استانبول است در قسمت آسیایی این شهر قرار گرفته است. نقشه این ساختمان که ساخت آن پس از 5 سال در سال 2009 به پایان رسید توسط حوسرِو تایلا طراحی و دکوراسیون داخلی آن به دست زینب فاتیح اوعلو انجام شده است.

این بنا در منطقه فاتیح زِرِک در خیابان ایبادَت حانه واقع شده است و چشم انداز گلدن هورن (شاخ طلایی) را دارد. این ساختمان که امروزه به عنوان یک مسجد از آن استفاده می شود در اصل کلیسای پانتوکِراتور مُناستری بوده است و به دستور آیرین همسر یوهانس دوم ساخته شده است. این صومعه یکی از بزرگترین صومعه های شهر استانبول بوده که ساخت آن در سال 1136 به پایان رسیده است.

این بنا توسط سده زبیده معروف به زمرد خاتون در سال 1202، که مادر سی و چهارمین خلیفه عباسی، الناصر و همسر سی و سومین خلیفه عباسی المستدی بود، ساخته شد. او پول وقف را از مدارس جمع آوری کرد و مقبره خود را قبل از مرگ ساخت.

مسجد ملک حاتون مسجدی جدید در آنکاراست و اخیرا در تاریخ 27 سپتامبر 2017 افتتاح شد. این مسجد به نام ملک حاتون نامگذاری شده است. اطلاعات زیادی در مورد ملک حاتون وجود ندارد، جز این که او یک بانوی ثروتمند در قرن 14 بوده و احتمالا دختر کایکوباد سوم، سلطان سلجوقیان آناتولی بوده است.

مسجد کوجاتپه بزرگترین مسجد در آنکارا بوده و بین سال‌های 1967 تا 1987 در محله کوجاتپه در کیزیلای ساخته شده است. وسعت و موقعیت عالی این مسجد باعث شده که به مکانی برجسته تبدیل شود، به طوری که تقریبا از هر نقطه در مرکز آنکارا قابل دیدن است.

الخلفا یک مسجد اهل تسنن تاریخی است که در بغداد واقع شده است. قدمت این مسجد به دوران عباسیان برمی گردد و توسط خلیفه هفدهم عباسی، المکتفی (حدود 902–908) به عنوان مسجد جمعه یک مجموعه قصر پر زرق و برق ساخته شد.

این ساختمان گواه بر تاریخ طولانی شهر است. کسیک مینارت یا بروکن مینارت (مناره شکسته) در شهر قدیمی آنتالیا کالیچی ابتدا به عنوان مقبره رومیان در قرن دوم پس از میلاد ساخته شده بود. در قرن هفتم به افتخار مریم مقدس به کلیسای بیزانس تبدیل شد اما در قرن هشتم در طول جنگ میان بیزانس و اعراب آسیب های شدیدی به آن وارد شد. در قرن دهم دوباره تعمییر گشت و در ابتدای قرن سیزدهم زمانیکه مناره کنونی به آن اضافه شد تبدیل به مسجد گردید.

مسجد فِتحییه در اصل یک کلیسا به نام پاماکاریستوس بوده و در قرن سیزدهم ساخته شده است. پس از پیروزی استانبول در سال 1454 از این بنا به عنوان دفتر پاتریک (سر اسقف) استفاده شده است و پاتریک ارتودوکسی به کلیسای پاماکاریستوس جاییکه برای یک قرن در آن ماند، منتقل شد. در سال 1591 کلیسا توسط موراد دوم به مسجد تبدیل گشت و اسم آن را به افتخار پیروزی در جنگ های گرجستان و آذربایجان به مسجد فِتحییه به معنی پیروزی تغییر داد.

مسجد اژدر بِی (Ajdarbey) به عنوان یک بنای تاریخی در شمال مرکز شهر باکو قرار گرفته، پروژه ساخت و سازش از تاریخ دوم مارس سال 1912 آغاز گردید و در سوم دسامبر سال 1913 به پایان رسید. طراحی آن توسط معمار زیور بِی احمد بی اف (Zivar bey Ahmadbeyov) صورت گرفت.