بهترین مراکز دیدنی جهان

مسجد تاج الدین سلطان در منطقه حمام اونو و در مجاورت آرامگاهی به همین نام قرار دارد. نام این مجموعه مذهبی و درگاه از تاج الدین ولی که شخصیت مهمی بود و شیخ که در آن زمان شاگردان زیادی در این درگاه داشت برگرفته شده است.

مسجد سلطان بزرگترین مسجد سنگاپور است که در جاده نورث بریج و در نزدیکی محله بومی خیابان عرب قرار دارد. این مسجد در اصل توسط سلطان حسین شاه جوهور در سال 1824 ساخته شده است. در سال 1928 سازه اصلی با بنای کنونی که توسط دنیس سانتری طراحی شده بود تعویض گشت.

مسجد جامع سلیمانیه که بزرگترین مسجد استانبول است به دستور سلطان سلیمان اول و به دست معمار سینان در سال‌های ۱۵۵۰ تا ۱۵۵۷ ساخته شده است. این مسجد در شمال دانشگاه استانبول واقع شده است و چشم انداز گلدن هورن را دارد. ارتفاع گنبد این مسجد ۵۳ متر و قطر گنبد 27.5 متر است. همچنین این بنا به سنت عثمانی چهار گل‌ دسته دارد که نشان از این می باشد که این مسجد به دستور یک پادشاه ساخته ‌شده.

این مسجد به دلیل طراحی معماری عثمانی آن که به قرن شانزدهم بر می گردد بسیار تحسین برانگیز است و برجسته ترین ویژگی آن حکاکی های روی پنجره ها و درهای چوبی اش است. این مسجد در خارج از زمان عبادت برای بازدید عموم آزاد است و زنان و مردان در صورتی که لباس مناسب پوشیده باشند می توانند وارد آن شوند.

معمار سینان در سال 1571 یعنی زمانیکه در اوج زندگی حرفه ای خود بود این مسجد را ساخت. علاوه بر هماهنگی معماری این بنا این مسجد غیرعادی است چرا که حوزه علمیه در این اثر ساختمان جداگانه ای نیست و در واقع قسمتی از سازه مسجد و در قسمت جلویی ساختمان بنا شده است. دیوارهای داخلی و منبر آن با بهترین و تماشایی ترین کاشی های قرمز و آبی ایزنیک (نام شهری در ترکیه) که تا کنون ساخته شده است، تزئین شده اند.

مسجد جامع شیخ زاید بنایی باشکوه در شهر زیبای ابوظبی است که در میان باغ های آراسته ای قرار گرفته و یکی از بزرگترین مساجد جهان می باشد. این مسجد در سال 2007 و پس از نزدیک به 20 سال ساخت افتتاح شد.

مسجد شیخ حمدان بن محمد آل نهیان در خیابان حمیم واقع شده و با الهام از معماری مراکشی ساخته است. مناره مربع شکل و کاشی های سقفی که روی هم قرار دارند، از مشخصه های معماری یک مسجد به سبک مراکشی است.

این مسجد در قرن دوازدهم توسط شیح شریف الدین ساخته شد، مسجدی واقع در جهت جنوبی کاخ دولت. ساختمان اصلی مسجد در سال 1336 به طور کامل تخریب گردید و مجدداً توسط مِحمِت چاووش اوعلو بِی (Mehmet Çavuşoglu Bey) بازسازی شد. مسجد دارای گنبدی بسیار بزرگ همراه با دیواره های مزین شده با حفاری های سنگی می باشد.

بعد از ملاقات مولانا با شمس تبریزی فصلی جدید در زندگی وی آغاز شد و مولوی عاشق و شیفته او گردید. آموزش ها و سخنرانی ها وی در مساجد بعد از نشست و برخاست با شمس شکل تازه ای به خود گرفت. شمس تبریزی با نام اصلی محمد بن علی بن ملک داد تبریزی در تبریز متولد شد.

ساخت این مسجد در سال 1558 در دورانی که سلطان سلیم دوم شاهزاده و فرماندار قونیه بود شروع شد و در سال 1578 به پایان رسید. مسجدی فوق العاده که می توان از آن به عنوان نمونه ای برجسته از سبک معماری کلاسیک عثمانی نام برد. در قسمت شمالی این مسجد سالن ورودی (نارتکس) هفت گنبدی به چشم می خورد.