بهترین مراکز دیدنی ایران

مسجد شیخ لطف الله یکی از مشهور ترین، زیبا ترین و البته متفاوت ترین مساجد ایران است. معماری این مسجد، کاشی کاری ها، هنر استفاده از رنگ و لعاب و ترکیب آن با نور، در این بنا به زیبایی خودش را نشان می دهد و فضایی شگفت انگیز به وجود می آورد.

در سال 700 هجری قمری، غازانخان فرمانروا این ناحیه بود. در آن زمان شمس الدین عبدالله دستور ساخت مسجد تاریخی بابا عبدالله را صادر کرد. بنا کنونی مسجد از قسمت های مختلف، شامل سردر، شبستان، صحن، گنبد خانه، پیش طاق، درگاه و ایوان است.

مسجد جامع بفروییه یا مسجد حاجی ملک در محله پایین بخش بفروییه شهر میبد قرار دارد. این مسجد نیز از قسمت های مختلفی چون گرمخانه مخصوص فصل های سرد و ایوان و تابستان خانه تشکیل شده‌. این بنا با خشت و گل ساخته شده و تنها قسمت کوچکی از قسمت شرقی بام آجری است.

مسجد جامع طرزجان تفت اثری باقی مانده از دوران های افشار و زند می باشد. از آنجایی که این مسجد 700 ساله در منطقه کوهستانی ساخته شده است به سبک خاصی معماری شده بوده و مصالح اصلی سازنده آن تیر و ستون های چوبی هستند و همچنین سقف این مجموعه نیز چوبی می باشد.

مسجد جامع ساری از مهمترین آثار تاریخی سده های اولیه دوران های تاریخی پس از اسلام و دوره قاجار می باشد که در بافت مرکزی شهر واقع شده است. امروزه مدیریت این مسجد بر عهده اداره کل اوقاف و امور خیریه استان مازندران است.

مسجد آقا عباس آمل از جاذبه های گردشگری مذهبی تاریخی مازندران و یکی از آثار متعلق به دوران صفوی و قاجار است. این مسجد در شرق کلاگر محله قرار گرفته و از مساجد قدیمی آمل است و مرمت هایی بر روی بنای فعلی این مسجد انجام گرفته است.

مسجد جامع رکن آباد مربوط به دهه دهم هجری قمری، با شماره 2567 در سال 1378 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا در 17 کیلومتری اردکان قرار گرفته است. ساختمان مسجد شامل قسمت هایی نظیر صحن، گنبدخانه، ایوان تابستانی و شبستان زمستانی است.

این بنا که متصل به یک مدرسه است مربوط به دوره قاجار است، و در تاریخ ۱۵ دی ماه سال 1375 با شماره ثبت ۱۸۲۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این مسجد که توسط ملا محمد باقر بنا شده دارای بخش تابستانه و زمستانه است.

مسجد جزایری یا مسجد حاج ابراهیم تاجراصفهانی در انتهای بازارچه عباس آباد در ابتدای کوچه مزینی قرار گرفته است. آنچه که از شواهد و قرائن پیداست یکبار ساختمان اصلی مسجد تخریب شده و در سال 1335 این مسجد توسط مهندس لرزاده مجددا بازسازی شده است.

مسجد باغ بهار مهریز با قدمتی بیش از 340 سال یکی از آثار باقی مانده از دوران صفوی است که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 14035 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این مسجد در کنار حسینیه، تکیه، آب انبار و ساعت آفتابی بخشی از مجموعه باغ بهار مهریز می باشد.