بهترین مراکز دیدنی ایران

اصفهان هزارها اثر تاریخی دارد و در بین آن 850 اثر ثبت شده وجود دارد. یکی از این آثار خانه سرهنگ وثیق مربوط به زمان قاجار است. خانه سرهنگ وثیق انصاری بنایی در 3 طبقه مخصوص خاندان بزرگ وثیق است.

آب انبار وکیل یکی از آب انبار های مربوط به دوره زندیه است. مجموعه ای از آب انبارها مانند آب انبار دیوان خانی، آب انبار حافظیه و آب انبار هفت تن در زمان کریم خان زند برای تامین آب آشامیدنی مورد نیاز ساکنین شیراز احداث شده است.

می توان از شهر شیراز به عنوان مهد فرهنگ و تمدن ایران زمین نام برد، شهری جذاب با فضایی رویایی که آثار تاریخی متعددی را در دل خود جای داده است. همانطور که می دانید این شهر در دوران زندیه پایتخت ایران بوده از این رو آثار و ساختمان های باستانی شگرفی مربوط به همان دوران در آن یافت می شود. یکی از معروف ترین این آثار حمام وکیل می باشد، حمامی بی نظیر که توسط معمارانی شهیر و صاحب نام طراحی شده و جزو یکی از پرآوزه ترین حمام های ایران به شمار می رود.

خانه وحشی بافقی جنب مسجد جامع باق، اثری به جا مانده از دوران قاجار است. این خانه که اکنون محل سکونت اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بافق است در گذشته، خانه شمس الدین محمد وحشی بافقی یکی از شاعران معروف قرن دهم هجری قمری بوده است.

آب‌انبار وقت و ساعت جزوی از مجموعه و میدان وقت و ساعت یزد در محله فهادان است که شامل حسینیه، میدان، نخل، بقعه سید رکن الدین و آب‌انبار قدیمی است. همه ساله در این میدان مراسم عزاداری و جشن برگراز می‌شود.

عمیق ترین آسیاب زیرزمینی و تنها آسیابی در جهان که با دست در زمین حفر شده است، آسیاب دو سنگی در روستای محمد آباد شهرستان میبد می باشد که از دوران تاریخی قاجاریه تا به امروز باقی مانده است.

آسیاب آبی ترک آباد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد. این آسیاب که برای خورد کردن گندم و تبدیل آن به آرد استفاده می شود بنایی خشتی و گلی می باشد که از ویژگی های خاص آن می توان به تعداد زیاد پله های موجود در آن اشاره کرد.

حمام های شهر یزد از نظر معماری از جذاب ترین سازه های این شهر و حتی کشور می باشند که متاسفانه بسیاری از آنها به دلیل عدم آگاهی رسانی ناشناخته باقی مانده یا حتی تخریب شده اند. با این حال، تعداد اندکی از آنها که سالم مانده هنوز هم گردشگران بسیاری را به سمت این شهر تاریخی جذب می کنند.

برج خواجه نعمت عقدا یا برج خواجه نصیر با قدمتی مربوط به دوران ایلخانی و با شماره 3612 در تاریخ 15 اسفند سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج درواقع به دستور خواجه نعمت ساخته شده تا محلی برای استراحت کاروان هایی باشد که از این راه عبور می کرده اند.

در شهر نایین 7 قنات ساخته شده بود تا دسترسی به آب را فراهم کند، اما امروزه 6 مورد از این قنات ها خشک شده اند. قدمت این قنات ها به بیش از 1000 سال می رسد و همین نشان دهنده قدمت مشکل آب است.