بهترین مراکز دیدنی ایران

شهر ساری همچون بسیاری از شهرهای ایران دارای جاذبه های تاریخی بسیار زیبایی است که از نظر معماری قابل تحسین هستند و بازدید از آنها خالی از لطف نخواهد بود. برج سلطان زین العابدین یکی از این آثار تحسین برانگیز است که در نزدیکی امامزاده یحیی قرار دارد.

به دلیل آب و هوای کویری شهر یزد، این شهر دارای آب انبارهای بسیاری است اما آب انبار 6 بادگیری به دلیل معماری متفاوتش، شهرت جهانی دارد. این آب انبار در محله تل یزد یا تپه یزد واقع شده که به شش بادگیر نیز معروف است.

مدرسه علمیه امام خمینی که در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۱۸۵ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده، یک بنای قاجاری است که در ضلع جنوب شرقی مسجد جامع یزد، جنب چهارسوق و بازار شاهی واقع شده است. حدود ۲۰۰ سال پیش این مدرسه به همت شاهزاده ولی میرزا ساخته شد.

بانک شاهی یزد، قدیمی ترین بانک این شهر و به دستور ملکه بریتانیا و به مدیریت فرگوسن بریتانیایی در زمان قاجاریه ساخته شد. بعد از انقلاب، بنای این بانک تا سال ها به دلیل انگلیسی بودن متروکه ماند تا اینکه به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی یزد تعمیر و مرمت شد.

عمارت شقاقی یا خانه کوشک یا ماندالا مربوط به دوره رضا شاه پهلوی می باشد. عمارتی بیضی شکل در یک زمین 1550 متری با یک معماری به سبک معماری خانه های دوره قاجاریه و ترکیب آن با معماری اروپایی است. نمای داخلی و بیرونی این خانه به قدری زیبا و هنرمندانه تزیین شده است.

آب انبار سید صحرا مربوط به دوره قاجار می شود و بارزترین ویژگی اش این است که دو سردر ورودی مجزا برای زرتشتیان و مسلمانان دارد. این اثر با شماره 2467 در 19 مهر سال 1378 به ثبت ملی رسیده است.

خانه های قدیمی زیادی در تهران وجود دارند که ارزششان و حرمت و اعتبارشان را از مالکشان دریافت کرده اند و از لحاظ معماری ارزش هنری ندارند. خانه سپانلو هم جزو یکی از این خانه هاست که متعلق به دوره قبل از انقلاب است و قدمتش نزدیک به 63 سال می رسد.

مدرسه سپهسالار تهران که از انقلاب 57 آن را مدرسه شهید مطهری می نامند بعد از مدرسه علمیه چهارباغ در اصفهان دومین بنای مذهبی با شکوه است که معماریش از مسجد ایاصوفیه استانبول، مسجد جامع اصفهان و مدرسه چهارباغ اصفهان الهام گرفته شده است.

سردر قیصریه در واقع ورودی باشکوه یکی از بازار های قدیمی اصفهان به نام قیصریه است. سردر قیصریه در گذشته از دروازه های بسیار مهم ورودی شهراصفهان بوده و اصفهان جدید را به محدوده قدیمی شهر وصل می کرده است.

بیش از 120 سال پیش گروهی از معماران و نجاران اصفهانی خانه ای را ساختند که امروزه به عنوان تنها بنای خشتی سه طبقه در دوره قاجار شناخته می شود. این بنا در واقع خانه لطفعلی خان سردار جلیل (سالار مکرم) از امرای با نفوذ ارتش وقت بود.