بهترین ایران

عمارت با شکوه و زیبای مقدم از خانه های تاریخی شهر تهران است. این بنای چشم نواز در دوره قاجار ساخته شد و مالک آن احتساب الملک و خاندان وی بودند که در نهایت به فرزندش، محسن مقدم رسید. محسن مقدم از پایه گذاران دانشگده هنرهای زیبای تهران بود.

خانه محمدحسن مدرس در محله عودلاجان در واقع خانه ای است که وی از وزیر مختار فرانسه در سال 1289 اجاره کرد. وقتی مدرس به عنوان مجتهد ناظر بر مصوبات مجلس تعیین شد از اصفهان به تهران آمد و این خانه را اجاره کرد.

قدمت خانه موید علایی به دوره قاجار یعنی بیش از 130 سال پیش بر می گردد. این بنا محل زندگی دکتر سید حسین علایی، فرزند سید یحیی موید علایی بوده است که اکنون به عنوان بنیاد ایران شناسی از آن استفاده می شود.

پارک میرزا کوچک خان با 32325 متر مربع مساحت، زمین های ورزشی، استخر شنا، شهربازی و کتاب خانه کودک و نوجوان را در خود جای داده است. این بوستان در نزدیکی حرم مطهر امام رضا قرار دارد. خیابان کشی های داخل پارک تردد در آن را راحت کرده و بسیار مورد توجه زائرین قرار می گیرد.

مدرسه میرزا ابوالحسن خان معمار باشی از جمله مدارس علمیه قدیمی در جنوب شهر تهران، در محله امامزاده یحیی می باشد. بر طبق کتیبه بالای سر در مسجد، سال ساخت این مسجد به سال ۱۳۰۳ هجری شمسی بر می گردد.

تالار آینه یکی از 12 تالار و موزه موجود در کاخ گلستان است که از سال 1253 تا 1261 ساخت آن به دراز کشید. از آنرو این تالار را آینه خواندند که تمام دیوارهای آن آینه کاری شده است. 3 سال ساخت تالار به دست حاج ابراهیم خان معمارباشی ملقب به صنیع الملک طول کشید.

یکی از خوش نویس های بزرگ و مشهور خط نستعلیق میر عماد حسن قزوینی است که از هنرمندان قرن 10 قمری به شمار می رود. او نه تنها در ایران و در دربار صفوی نام دار بود، بلکه آوازه اش به قلمرو حکومت عثمانی و دربار گورکانیان هند نیز رسیده بود.

این بنا را امیر غیاث الدین به عنوان مقبره خویش در سال 807-817 قمری ساخته بود و اکنون به عنوان مسجد استفاده می شود. مسجد هفتاد و دو تن در سال 1311 شمسی به ثبت ملی رسیده است. بنای بازمانده از قرن نهم قمری، یک فضای چهار طاقی، گنبد دو پوسته، دو مناره و یک ایوان دارد.

خانه مینایی خانه یکی از زنان غیر رسمی ناصرالدین شاه قاجار و مادر کامران میرزا نایب السلطنه سوم بوده است که امروزه تبدیل به موزه خیابان ولیعصر شده و هفت بخش دارد. خانه مینایی به سبک قاجاری ساخته شده است که دو حیاط دارد و ساختمان در وسط قرار گرفته است.

قدمت چارپاخانه میبد به دوران قاجار باز می گردد و یکی از زیباترین آثار تاریخی واقع در میبد می باشد. این اثر در تاریخ 19 مرداد سال 1379 و با شماره 2767 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.