بهترین ایران

جاذبه های طبیعی استان مازندران از مهمترین مقاصد گردشگری شمال کشور هستند که به دلیل مناظر و طبیعت زیبا و همچنین آب و هوای معتدل خود شناخته شده هستند. روستای کرسی یکی از مکان های دیدنی در شهرستان نور این استان است.

باغ علی نقی خان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12344 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این باغ بسیار جذاب دارای یک عمارت باشکوه نیز می باشد.

سد لتیان در مساحتی بالغ بر 330 هکتار در شمال شرق تهران بر روی رودخانه جاجرود قرار دارد. این سد در دره کوههای جاجرود و بندک ساخته شده است و کوه آلون از شمال آن را محدود کرده است. به دلیل قرار گیری این سد بین دو جنگل لتیان و تلو طبیعت منحصر به فردی را فراهم آورده است.

جاذبه های طبیعی استان مازندران از مهمترین مقاصد گردشگری شمال کشور هستند که به دلیل مناظر و طبیعت زیبا و همچنین آب و هوای معتدل خود شناخته شده هستند. شش رودبار یکی از روستاهای دیدنی در شهرستان سوادکوه در استان مازندران است.

کاروانسرا ها همواره محلی برای استراحت کاروانیان بوده اند و در میانه راه های شهر ها در راه های اصلی ساخته می شدند تا افراد و چهارپایان در طول سفر در آن استراحت کنند. شاه عباس در دوران حکومت صفویه 999 کاروانسرا در سر تا سر ایران ساخت که تعدادی از آنها تا کنون سر پا هستند

مجموعه تالاب سراندون و بالندون در نزدیکی روستای سید محله یا همان سنگده واقع شده است. این روستا در طول مسیر ساری به طرف بابلسر با ۲۵ کیلومتر فاصله از شهر قرار دارد. مجموعه تالاب سراندون و بالندون، همانطور که از نامش پیداست از دو بخش اصلی تشکیل شده است؛

جاده مسیح الله دین محمد جاده ای است کوهستانی و پر پیچ و خم، مانند جاده امامزاده داوود است که با شیب ملایمی به ارتفاعات پهنه حصار یا گندم چال می رسد. جاده مسیح الله دین محمد به نام یکی از خلبان ارتش جمهوری اسلامی ایران در زمان جنگ بین ایران و عراق نام گذاری شده است.

مازندران یکی از زیباترین استان های ایران است که دارای جاذبه های طبیعی بسیاری می باشد و اگرچه بسیاری از آنها نقاط محبوب گردشگری هستند، ولی بسیاری از مناطق بکر و کمتر شناخته شده هم هنوز در آن وجود دارد.

خینه نام روستایی در شهرستان سمیرم و قرارگیری آن در دامنه دنا سبب ایجاد طبیعت مطبوع و زیبای آن شده است. قدمت این روستا به قبل از دوران ساسانیان می رسد و حدود 7000 سال تخمین زده می شود.

شهریری یا شهریئری مجموعه ای باستانی است و از آن با عنوان شهر انسان های بی دهان یاد می کنند. از این رو به شهر انسان های بی دهان خوانده می شود که در آن سنگ افراشته هایی به شکل انسان وجود دارد و همگی دست به سینه و بدون دهان هستند.