کوالالامپور یا به بیان رسمی تر قلمروی فدرالی کوالالامپور پایتخت رسمی و همچنین بزرگترین شهر مالزیست. این شهر در فضایی به وسعت 243 کیلومتر قرار گرفته و جمعیتی در حدود 1.7 میلیون نفر را در خود جا داده است. کوالالامپور بزرگتر یا گِرِیتِر کوالالامپور که همچنین با نام کلانگ وَلی نیز شناخته می شود دارای یک تراکم شهری با جمعیت 7.2 میلیون نفر می باشد. همچنین این شهر در میان مناطق شهری با رشد جمعیت و اقتصادی سریع در جنوب شرقی آسیا قرار دارد.
کوالالامپور جایگاه پارلمان مالزیست. این شهر زمانی خانه شعب قضایی و اجرای دولت فدرال بود، ولی این شعب در اوایل سال 1999 به پوتراجایا منتقل شدند. محل اقامت رسمی شاه مالزی، کاخ ملی یا به زبان مالایی ایستانا نگارا، نیز در شهر کوالالامپور قرار دارد. کوالالامپور یکی از شهرهای جهانی یا آلفا (به شهری گفته می شود که نقش مهمی در نظام اقتصادی جهان دارد.) در دنیاست که به علت پایتخت و کلیدی بودنش، مرکز اقتصادی، مالی و فرهنگی مالزی به حساب می آید.
کوالالامپور یکی از سه قلمروی فدرالی مالزیست که در ایالت سلانگور، واقع در مرکز سواحل غربی شبه جزیره مالزی قرار دارد. این شهر از دهه 1990 میزبان بسیاری از رویدادهای ورزشی، سیاسی و فرهنگی نظیر بازی های کشورهای مشترک المنافع سال 1998 و مسابقات فرمول وان بوده است. همچنین بلند ترین برج های دوقلوی جهان، برج های دوقلوی پترونانس که به نماد مالزی تبدیل شده اند نیز در شهر کوالالامپور قرار دارند.
جمعیت
بر طبق آخرین آمار بدست آمده در سال 2016 جمعیت کوالالامپور چیزی در حدود 1 میلیون و 790 هزار نفر است که از این تعداد 46.4 درصد را مسلمانان، 35.7 درصد را بودایی ها، 8.5 درصد را هندوها، 5.8 درصد را مسیحیان و 3.1 درصد را مردمانی با دیگر مذاهب تشکیل داده اند.
آب و هوا
کوالالامپور به واسطه رشته کوه های تی تی وانگسا در شرق و جزیره سوماترای اندونزی در غرب، دارای آب و هوای استوایی است. این بدان معناست که هوایی گرم و آفتابی به همراه باران های فراوان دارد، مخصوصاً در طول فصل بادهای موسمی شمال شرقی که از ماه اکتبر تا مارس است. دمای هوا ثابت بوده و بالاترین درجه بین 32 تا 33 درجه سانتیگراد متغیر می باشد و هیچگاه از 38.5 درجه سانتیگراد بالاتر نرفته است. همچنین کمینه دما بین 23.4 تا 24.6 درجه سانتیگراد شناور بوده و تا کنون پایین تر از 14.4 درجه سانتیگراد نبوده است. حداقل بارش باران در کوالالامپور معمولاً سالانه 2600 میلیمتر می باشد، با توجه به اینکه ماه های ژوئن و جولای نسبتاً خشک هستند، اما به طور معمول پس از بارندگی در هر ماه این مقدار از 131 میلیمتر تجاوز نمی کند.
در هنگام باران شدید در کوالالامپور جاری شدن سیل، مخصوصاً در مرکز شهر و نواحی پایین رود امری طبیعی است. دود ناشی از آتش سوزی در جنگل های نزدیک سوماترا گاهی اوقات سبب ایجاد مه در منطقه می شود و این امر دلیل اصلی آلودگی هوا به همراه دود ناشی از موتور وسایل نقلیه و کارهای ساخت و ساز در شهر است.
تاريخچه
خیلی سخت است که باور کنیم کوالالامپور 200 سال پیش وجود نداشته است! تاریخچه این شهر به طرز شگفت انگیزی کوتاه می باشد و موجودیتش از اواخر دهه 1850 آغاز شد. زمانیکه گروهی از جستجوگران چینی به دنبال معدن قلع، در محل تلاقی رودخانه های کِلانگ و گُمبک سکنی گزیدند. وجود این معادن باعث پیشرفت به سمت تجاری و تبدیل شدن منطقه به شهری مرزی شد. در سال 1862 این شهر به سرعت رشد کرد و معدن چیان جدیدی از سراسر دنیا به این منطقه آمدند و در آن مستقر شدند که این نیز موجب پیداش درگیری ها و جنگ های گروهی بسیاری گشت. در نهایت در سال 1896 یک سرکارگر چینی به نام یاپ آه لوی توانست در طول چند سال نظم و قانون را در شهر تاسیس کند. پیشرفت شهر به سوی مدرن شدن زمانی آغاز شد که شهر تحت تسلط حکومت استعماری بریتانی قرار گرفت. در سال 1880 زمانیکه یک نماینده بریتانیایی اولین برنامه ریزی شهری را توسعه داد این شهر به شهری مدرن تبدیل شد. شهر کوالالامپور در سال 1887 پایتخت استان سلانگور گشت. نام این شهر به معنی تلاقی پر از گل می باشد و علت نام گذاری آن تقاطع دو رودخانه کِلانگ و گُمبک که مدخل اصلی شهر بودند، بود. در سال 1896 کوالالامپور پایتخت ایالت فدرال مالایی تازه تاسیس شد. از آن زمان این شهر به سرعت پیشرفت کرد. پایتخت جدید، مردم بسیاری را با فرهنگ های متفاوت به سوی خود جذب کرد و این شهر به سرعت به سرزمین آمیزش فرهنگ های آسیایی تبدیل گشت. محل های مخصوصی در شهر بنا شد و هر گروه در قسمتی به زندگی پرداختند. به عنوان مثال محله چینی ها، محله هندی ها، محله اروپایی ها که اغلب انگلیسی بودند و محله ای که بومیان مالایی در آن زندگی می کردند.
در بین سالهای 1913 تا 1957 این شهر تحت سلطه بریتانیا بود. بریتانیا بر این بود تا به سرعت شهر را توسعه دهد و به همین علت به سرعت یک سیستم خوب جاده ای، راه آهن و دیگر زیر ساخت ها را ساخت. علاوه بر اینها ساختمان های معمولی استعماری نیز در گوشه کنار شهر بنا شدند. در طول جنگ جهانی دوم کوالالامپور از حمله ژاپن رنج می برد. با این حال زمانیکه نیروهای ژاپنی شهر را ترک کردند و انگلیسی ها به شهر بازگشتند، ساکنان شهر کوالالامپور همچنان با ظلم و ستم فراوانی روبه رو بودند. به آهستگی ولی بطور حتم بریتانیا نفوذ خود را هم در شهر کوالالامپور و هم در کل کشور از دست داد. مالزی در آن زمان مستعد نفوذ قدرت جدیدی بود و این جریان درست در زمان ظهور کمونیست اتفاق افتاد. با اینکه بریتانیا قدرت خود را چند سال بعد پس گرفت ولی دیگر خیلی دیر بود. چرا که مردم استقلال می خواستند. به همین منظور در سال 1957 درخواست استقلال کردند و آن را به دست آوردند. انگلستان هم با درخواست آنها موافقت کرد و کشور را ترک نمود. به این ترتیب کوالالامپور پایتخت کشور باقیماند، هرچند که این شهر مدیریت و قانونی از آن خود نداشت. این موضوع تا سال 1972 ادامه داشت تا بالاخره به شهری مستقل تبدیل گشت و دولتی برای خود تشکیل داد.
از سال 1981 به بعد، شهر حتی سریعتر از قبل توسعه یافت و این امر تا حدی به دلیل کارهای نخست وزیر وقت، دکتر ماهاتیر بود. با چشم انداز وی از سال 2020، او مالزی را به کشوری مدرن تبدیل کرد و کوالالامپور به شهری مدرن تر تبدیل شد. برج های دوقلوی پتروناس به نماد کوالالامپور تبدیل شدند و طراحی مدرن اما سنتی این برج ها نشان داد که یک کشور اسلامی هنوز می تواند نقشی در توسعه های مدرن دنیایی که به سرعت در حال رشد است، داشته باشد. امروزه کوالالامپور یک کلان شهر واقعی است. در این شهر و اطراف آن یک شبکه گسترده از جاده ها، راه آهن و متر حضور دارند. شهر کوالالامپور در بین 10 مرکز شلوغ و شهرهای تجاری جنوب آسیا قرار دارد. کوالالامپور با بندر بزرگ خود، بندر کِلانگ و فرودگاه در دسترس عظیمش، فرودگاه بین المللی کوالالامپور، به راحتی می تواند در سطح بین المللی قرار گیرد. به طور مثال می توان به برگزاری مسابقات فرمول وان در سپتانگ یا جام آسیای 2007 اشاره کرد. در سال 2007 کوالالامپور سالگرد پنجاهمین سال به عنوان پایتخت مالزی و مالزی هم سالگرد پنجاهمین سال استقلال خود را جشن گرفتند.
غذا و نوشیدنی
اگر با هر مالزیایی که در خارج از مالزی زندگی می کنند صبحت کنید، یک چیز به شما خواهند گفت و آن این است که دلشان برای غذاهای مالزیایی تنگ شده. این واقعاً دیوانگیست که اگر به این کشور سفر می کنید، غذاهای کوالالامپور را امتحان نکنید. غذای معمولی که برای صبحانه در کوالالامپور صرف می شود روتی کانای است که شبیه به پن کیک بوده و آن را با خوراک کاری صرف می کنند. ناسی لِماک غذای دیگری به معنی برنج تپل است و از برنج پخته شده با شیر نارگیل تهیه می شود و با ماهی آنچوی سرخ شده، سَمبال (نوعی سس تند)، برش های خیار، تخم مرغ پخته و بادم زمینی سرخ شده سرو می شود. ساتای هم غذای ساده ای است که از انواع گوشت ها تهیه می گردد. روجاک هم نوعی سالاد، رنداگ که نوعی غذای هندیست، برنج در برگ موز، برنج با مرغ و نودل سرخ شده از محبوب ترین غذاهای کوالالامپور به حساب می آیند. همچنین در اینجا میوه های مختلفی نظیر اِستار فروت (میوه ستاره ای شکل)، تَرگیل یا منگوستین، زَرگیل، میوه تاژین و بسیاری دیگر یافت می شود. ته تاریک نیز نوعی نوشیدنی از ترکیب چای و شیر می باشد که بسیار پر طرفدار است.
مناسبت ها و رویدادها
از آنجاییکه مردم مالزی از مذاهب مختلفی نظیر اسلام، بودا، هندو و مسیحی پیروی می کنند، در نتیجه در کوالالامپور جشن ها و رویدادهای فراوانی را بر پایه مناسبت های مذهبی در کنار بسیاری از تعطیلات ملی برای جشن گرفتن خواهید یافت. بزرگترین و با عظمت ترین این مناسبت ها در کوالالامپور شامل رمضان، سال نوی چینی، دیوالی و کریسمس می باشند که مردم به همراه خانواده ها و دوستانشان از تمام نژاده ها و مذاهب آنها را جشن می گیرند.
سال نوی چینی
سال نوی چینی مهمترین جشن سال برای مردم چینی ساکن کوالالامپور و سراسر مالزی و آسیا می باشد. این جشن پانزده بوده و شامل رقص شیرها، ترقه و فشفشه و همچنین دادن بسته های قرمز توسط والدین به کودکان و در بین خانواده هاست. سال نوی چینی اولین روز از تقویم قمری چینی می باشد.
تایپوسام
تایپوسام از جشن های مهم آیین هندوست که اغلب، جامعه تامیل در بدر ماه تای آن را جشن می گیرند. ده ها هزار نفر به خیابان های کوالالامپور می آیند تا در همراهی کردن ارابه ای نقره ای به سمت معبد غارهای باتو در سِلانگور شرکت کنند. این جشن در اواخر ماه ژانویه می باشد و در کوالالامپور و سلانگور یک تعطیلی عمومی است.
روز قلمروی فدرال
قلمروهای فدرال کوالالامپور، لابوآن و پِتروجایا در تاریخ اول ماه فوریه به همراه راهپیمایی، آتش بازی و نمایشگاه های فرهنگی این روز را جشن می گیرند.
تولد حضرت محمد (میلاد رسول)
تولد حضرت محمد که در مالزی به مولود نبی نیز شناخته می شود، با خطبه و نماز مخصوصی به همراه راهپیمایی در شهر برگزار می شود. این روز یک تعطیلی عمومی ملی به حساب می آید و در دوازدهم ماه ربیع الاول که سومین ماه تقویم اسلامی است جشن گرفته می شود.
روز وِساک یا روز بودا
روز بودا یک تعطیلی عمومی ملیست که در آن بوداییها تولد بودا، بنیانگذار بودیسم را جشن می گیرند. در این روز بوداییها به معابد خود رفته به برگزاری مراسمی نظیر سرود خواندن، روشن کردن شمع و عود، تبرک شدن با آب های دعا خوانده، آزاد کردن کبوترها، غسل مجسمه های بودا و پیشکش کردن غذا و میوه به راهبان می پردازند. این مراسم در اولین شب ماه کامل در ماه مه انجام می شود.
تولد یانگ دی پرتوان آگونگ
تولد رسمی پادشاه مالزی با رژه ای رنگارنگ، احترام نظامی با 21 تفنگ و اعطای جوایز جشن گرفته می شود. این روز یک تعطیل عمومی است و در اولین یکشنبه ماه ژوئن در میدان مِرکای شهر کوالالامپور برگزار می شود.
جشن ارواح
این جشن حاکی از باز شدن درب های جهنم است، زمانیکه ارواح مردگان برای سرزدن به زنده ها بر می گردند. پیشکش کردن غذا و آتش زدن پول های کپی که به آن پول جهنمی می گویند به منظور آرام کردن ارواح و جلوگیری از ایجاد هر مشکلی انجام می شود. این جشن معمولاً در ماه اوت برگزار می گردد.
روز ملی (روز مردکا)
روز ملی به مناسب استقلال مالزی از انگلستان در سی و یکم ماه اوت سال 1957 در میدان مِردکای کوالالامپور جشن گرفته می شود. در این روز که یک تعطیلی عمومی است کنسرت ها و مراسم آتش بازی انجام می گردد.
مون فستیوال یا جشن ماه
این جشن که به جشن فانوس نیز مشهور است به مناسب پیروزی چینی ها در مقابل مهاجمان مغول در قرن چهارم برگزار می شود. مردم این روز را با خوردن کیک های ماه شکل با طعم های مختلف جشن می گیرند و کودکان را در شب درحالیکه فانوس های کاغذی به دست دارند به خیابان ها می برند. این جشن معمولاً در ماه سپتامبر انجام می شود.
عید فطر
این عید در پایان ماه رمضان می باشد و خانواده ها به دیدن دوستان و بر مزار اجدادشان می روند. این روز که یک تعطیل عمومی است، در اول روز از ماه شوال برگزار می شود.
جشن دیپاوالی (دیوالی)
در طول این جشن که از آن به جشن نور نیز یاد می شود، هندوها نماز شکزگزاری را برپا کرده و به انجام مراسم پاکسازی در معابد و محراب خانه ها می پردازند. مردم به مناسب این جشن خانه های خود را تمیز کرده و با برنج های رنگی دیوارها و سقفها را تزئین می کنند. این جشن یک تعطیلی عمومی در بین اواسط ماه اکتبر و اواسط ماه نوامبر می باشد.
عید قربان
عید قربان که به نامِ های رایا حاجی نیز مشهور است، جشنی برای اتمام حج در مکه می باشد که هر ساله میلیون ها مسلمان در آن شرکت می کنند. این روز یک تعطیل عمومی بوده و در دهم ماه ذی الحجه برگزار می شود.
اول محرم
اول محرم روز آغاز سال نوی اسلامی است. مسلمانان در این روز با شرکت در سخنرانی های مذهبی و اجرای آوازهای مذهبی این روز را جشن می گیرند. این روز یک تعطیل عمومی می باشد.
کریسمس
بیشتر از 9 درصد مالزیایی ها مسیحی هستند و کریسمس یک تعطیلی عمومی در این کشور می باشد.
آینده جشنواره موسیقی آسیا
این مراسم برای اولین بار در سال 2012 خارج از استرالیا، یعنی در کوالالامپور برگزار شد. این جشن شامل گروه ها و اجراهایی از سراسر دنیاست و در ماه مارس برگزار می شود.
جشنواره بین المللی موسیقی سان بِرست کوالالامپور
این جشنواره یکی از بزرگترین جشنواره های موسیقی چند سبکی در فضای باز است که دارای 20 اجرای زنده در 4 صحنه و در ماه مارس برگزار می شود.
جشنواره بین المللی موسیقی جاز کوالالامپور
این جشنواره بهترین اجراهای سبک جاز را توسط هنرمندان بین المللی و بومی به نمایش می گذراد. این مراسم در ماه مه و در سالن پلِناری، مرکز کنوانسیون کوالالامپور برگزار می شود.
رنگ های مالزی (سیتراوانا مالِیژیا)
این جشن که توسط وزارت گردشگری مالزی سازماندهی می شود، یک جشنواره فرهنگی برای به نمایش گذاشتن هنر و صنایع دستی کشور از طریق اجراها، راهپیمایی های رنگارنگ و نمایشگاهاست. این مراسم معمولا در ماه مه برگزار می شود.
جشنواره راهپیمایی فانوس
مسئولیت این مناسبت سالانه بر عهده وزات گردشگری مالزی برای ترویج فرهنگ مالزیایی می باشد. فعالیت هایی شامل اجرای رقص شیرها، آتش بازی، رقص و آواز از اجزای این رویداد هستند و همچنین فانوس های رایگانی در بین مردم پخش می شود. این جشنواره در اواسط ماه سپتامبر برگزار می شود.
جشنواره فیلم
کوالالامپور در طول سال میزبان جشنواره های مختف فیلم است. فیلم ها اغلب به زبان اصلی خود و به همراه زیرنویس انگلیسی پخش می شوند.
اِستارلایت سینما بزرگترین جشنواره فیلم در فضای باز آسیاست که در ماه های ژوئن، ژوئیه یا اوت برگزار می شود. این جشنواره به طور مشترک در پنج نقطه مختلف در سراسر آسیا (مالزی، سنگاپور، جاکارتا، تایلند و هنگ کنگ) سازماندهی می شود. در مالزی جشنواره های فیلم در پرده های عظیمی در سنترال پارک کوالالامپور به نمایش گذاشته می شوند. ورود از ساعت 18 و شروع برنامه از ساعت 20 می باشد.
جشنواره های فیلم مطرح دیگر نیز شامل جشنواره فیلم فری دام که به کوماس فری دام نیز مشهور بوده و جشنواره فیلم مستند سالانه ای می باشد که در ماه مارس بر طبق موضوعات در برگیرنده اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
جشنواره فیلم اکو نیز مراسم دیگری است که شامل فیلم های محلی و بین المللی با موضوعات محیطی در ماه سپتامبر یا اوکتبر برگزار می گردد.
جشنواره فیلم اتحادیه اروپا هم جشنواره ای برای فیلم سازان اروپای در ژانرهای متنوعی نظیر درام، کمدی و ماجراجویی می باشد.
درباره حمل و نقل شهری
حمل و نقل بین شهری
هوایی
کوالالامپور دارای دو فرودگاه می باشد. فرودگاه اصلی این شهر، فرودگاه بین المللی کوالالامپور (KLIA) در سپتانگ، سلانگور است که همچنین قطب هوانوردی کشور مالزی به حساب می آید و در 50 کیلومتری جنوب شهر واقع شده است. فرودگاه دیگر این شهر فرودگاه سلطان عبدالعزیز شاه می باشد که آنرا سبانگ اِسکای پارک نیز می نامند و به عنوان درگاه اصلی بین المللی به کوالالامپور از سال 1965 تا زمانیکه فرودگاه بین المللی کوالالامپور در سال 1998 افتتاح شود مشغول به کار بوده است. از سال 2007 فرودگاه سلطان عبدالعزیز شاه فقط برای استفاده پروازهای چارتر و شخصی توسط خطوط هوایی نظیر فایرفلای و بِرجیا اِیر مشغول به کار می باشد.
فرودگاه بین المللی کوالالامپور که با بوجه ای برابر با 2.5 میلیارد دلار بنا شده است، این شهر را از طریق پروازهای مستقیم به شش قاره جهان متصل می کند و قطب اصلی شرکت هواپیمای مالیژیا اِیرلاینز (هواپیمای مالزی) و ایر اِیژیا که یک شرکت ارزان قیمت مالزیایی است، می باشد. این فرودگاه دارای دو باند موازیست که هر یک چیزی در حدود 4 هزار متر طول و 60 متر عرض دارند. در هر ساعت 120 هواپیما قادر به نشستن و برخاستن در این باندها هستند و این امر به لطف سیستم های خدماتی کامل باند و پرسنل ماهر برج مراقبت این فرودگاه امکان پذیر شده است. ارتفاع برج مراقبت این فرودگاه بین المللی 130 متر بوده و دومین برج مراقبت بلند جهان پس از برج مراقبت فرودگاه بین المللی بانکوک به شمار می آید. همچنین شکل این برج همانند مشعل المیپک است. فرودگاه بین المللی کوالالامپور از دو ساختمان تشکیل شده است که به ترتیب ساختمان ترمینال اصلی(Main Terminal Building) و ساختمان ماهواره (Satellite Building) نام دارند. این دو ساختمان از طریق یک قطار داخلی که هر 5 تا 15 دقیقه حرکت می کند، یکدیگر متصل می شوند. کانترهای پذیرش را می توان در ترمینال اصلی پیدا کرد. تمام پروازهای داخلی و تعدادی از پروازهای خارجی از ساختمان ترمینال اصلی وارد می شوند، درحالیکه ساختمان ماهواره فقط مخصوص ورود و خروج پروازهای خارجی است. در هر دو ساختمان فروشگاه‌ها و رستوران های متنوعی وجود دارند، اما فروشگاه های ساختمان ماهواره بسیار مدرن ترند.
فرودگاه بین المللی کوالالامپور از طریق خط کِی اِل آی اِی اِکسپرس (KLIA Ekspres) به ایستگاه کِی اِل سِنترال (KL Sentral) قابل دسترسی است که برای رسیدن به فرودگاه و بالعکس 28 دقیقه زمان می برد. این درحالیست که با خودرو و یا اتوبوس از طریق بزرگراه این زمان به یک ساعت افزایش خواهد یافت.
پروازهای خطوط ایر اِیژیا و دیگر شرکت های ارزان قیمت از ترمینال اصلی این فرودگاه پرواز نمی کنند، بلکه این پروازها از فرودگاه بین المللی کوالالامپور 2 (KLIA2) انجام می شوند که تا فرودگاه بین المللی کوالالامپور دو کیلومتر فاصله دارد و با یک متروی داخلی قابل دسترسی است. این فرودگاه که از سال 2014 مشغول به کار می باشد با هزینه ای در حدود 1.3 میلیار دلار ساخته شده است و برج مراقبت و باند مخصوص خود را دارد. باند این فرودگاه که باند شماره 3 فرودگاه بین المللی کولالامپور به حساب می آید، 4 کیلومتر طول و برج مراقبتش 141.3 متر ارتفاع دارد به این ترتیب فرودگاه بین المللی کوالالامپور 2 بزرگترین فرودگاه دنیا برای خطوط ارزان قیمت بوده و به راحتی از طریق خط کِی اِل آی اِی اِکسپرس و با اتوبوس از ایستگاه کِی اِل سِنترال قابل دسترسی می باشد. فرودگاه بین المللی کوالالامپور 2 نیز از دو ساختمان تشکیل شده است که به ترتیب ساختمان ترمینال اصلی(Main Terminal Building) و ساختمان ماهواره (Satellite Building) نام دارند. این دو ساختمان از طریق یک پل هوایی شیشه ای به طول 300 متر به یکدیگر متصل می شوند که طی این مسیر چیزی کمتر از دو دقیقه زمان می برد.
فرودگاه بین‌المللی کوالالامپور اولین فرودگاه با گواهینامه گرین گلوب 21 (گوی سبز 21) می باشد و شعار همیشگی اش، فرودگاه در جنگل و جنگل در فرودگاه است. همچنین از سال 2000 جوایز متعددی را در زمینه هوانوردی از آن خود کرده است. به عنوان مثال برای بهترین فرودگاه جهان در رده فرودگاه های دارای ظرفیت 15 تا 25 میلیون نفری، جایزه AETRA را در سال 2005، جایزه ACI-ASQ را در سال های 2006 و 2007 دریافت کرده است.
دریایی
کوالالامپور از طریق بندر کلانگ که در حدود 64 کیلومتری جنوب غربی شهر واقع شده است، رفت و آمدهای دریایی خود را انجام می دهد. در طول خصوصی سازی دولت مالزی در اوایل دهه 1990، بندر کلانگ به سه ترمینال تقسیم شد که امروز با نام های نورث پورت، سَئوت پوینت و وِست پورت شناخته می شوند. بندر کلانگ یکی از بزرگترین و شلوغ ترین بنادر کل کشور می باشد که چیزی در حدود 6.3 میلیون TEO (به معنای کانتینر 20 فوتی است که واحد شمارش کانتینر می باشد) بار در سال 2006 را اداره کرده است.
راه آهن
مسیر های راه آهن در کوالالامپور محدود است. تنها یک شرکت حمل و نقل خطی در این شهر وجود دارد که توسط کِرِیتاپی تاناه مِلایو (Keretapi Tanah Melayu) اداره می شود و کوالالامپور را به سنگاپور و تایلند متصل می کند. این شبکه حمل و نقل ریلی کی تی اِم انترسیتی (KTM Intercity) نام دارد و بخشی از شبکه راه آهن تِرَنس اِیژییَن (Trans-Asian Railway) می باشد. در این شرکت دو نوع قطار موجود است که به ترتیب قطارهای اکسپرس و قطارهای مِیل (Mail Trains) می باشند. اکثر این قطارها از کی اِل سنترال حرکت می کنند. خطی که به سنگاپور متصل می شود از میان کوالالامپور، ایپو (Ipoh) و باتِروُرث (Butterworth) گذشته و به خطوط تایلندی در پادانگ بِسار (Padang Besar) متصل شده و در هات یای (Hat Yai) در جنوب تایلند و شمال بانکوک به پایان می رسد.
حمل و نقل درون شهری
قطار سبک شهری (LRT)
قطار سبک شهری کوالالامپور که اِل آر تی (LRT) نامیده می شود یک خط حمل و نقل ریلی عمومی است که در دو مسیر اصلی در حرکت می باشد. خط کِلانا جایا اِل آر تی (Kelana Jaya LRT) و خط اَمپَنگ اِل آر تی (Ampang LRT). خط کِلانا جایا در مسیری به طول 27 کیلومتر از شمال به سمت جنوب، بین کِلانا جایا که در کِلانگ وَلی (Klang Valley) در 17 کیلومتری مرکز کوالالامپور قرار دارد و گُمبَک (Gombak) که 16 کیلومتر از مرکز شهر فاصله دارد، کشیده شده است. درحالیکه خط اَمپَنگ به دو مسیر 20 کیلومتری و 11 کیلومتری تقسیم می شود و هر دوی این مسیرها از ایستگاه سِنتال تیمور اِل آر تی (Sentul Timur LRT) در شمال کوالالامپور آغاز می گردند. خط اول به سِری پِتالینگ (Sri Petaling) در جنوب و خط دوم به اَمپَنگ در قسمت شرقی حومه شهر می رسند.
راهنمای کار آمد قطار سبک شهری کوالالامپور شما را به نزدیکی بهترین مناطق دیدنی شهر می رساند. این قطار هر روز از ساعت 6 تا 24 مشغول جابجایی مسافران است و بین 3 تا 15 دقیقه به هر ایستگاه حرکت می رسد. هزینه استفاده از این وسیله حمل و نقل شهری، برای هر توقف یک رینگیت است. لطفاً مطلع باشید که هر سه خط این قطار بین ساعات 7 تا 9 و 17 تا 19 به علت ساعت کاری ادارات شلوغ می باشد.
کی اِل سِنترال ایستگاه مرکزی تمام قطارهای سبک شهری است که به سمت فرودگاه بین المللی کوالالامپور و حتی به خارج از کشور مالزی یعنی به کشورهای همسایه نظیر سنگاپور و تایلند حرکت می کند. در حال حاضر یک مرکز خرید بسیار بزرگ در کی اِل سِنترال ساخته شده است و به همین دلیل سریع ترین مسیری که ایستگاه اصلی قطار را به ایستگاه مونوریل کی اِل سنترال متصل می کرد، بسته شده و مسافران می بایست این مسیر را که چیزی در حدود 10 دقیقه زمان می برد به صورت پیاده طی کنند.
اتوبوس
اتوبوس و تاکسی ها اغلب در مسیرهایی حرکت می کنند که به راحتی نمی توانید با مترو به آنها برسید. اتوبوس ها به صورت مکرر تقریباً از تمام ایستگاه های قطار سبک شهری (LRT) حرکت می کنند. فراموش نکنید که به محض سوار شده هزینه را بپردازید که معمولاً چند سِنت یا حداکثر چند رینگیت می باشد. وقتیکه مبلغ دقیق مسیر خود را نمی دانید به راحتی می توانید از رانند بپرسید. لطفاً توجه داشته باشید که برای پرداختن این هزینه به منظور راحتی راننده از اسکناس های 50 یا 100 رینگیتی استفاده نکنید.
بزرگترین شرکت اتوبوسرانی عمومی در کوالالامپور رَپید کی اِل (RapidKL) می باشد که علی رغم توسعه در طول سالهای اخیر همچنان از سرویس دهی ضعیفی برخوردار است. اغلب در اتوبوس ها هیچ علامتی، نقشه ای، مسیری و هیج جدول زمانبندی ای یافت نمی شود. ممکن است که برای سوار شدن به اتوبوس بعدی چیزی در حدود 10 دقیقه تا 2 ساعت معطل شوید و از آنجاییکه اطلاعات این شرکت بروز نیست، نمی توانید اتوبوس درست برای رسیدن به مکان مورد نظرتان را بیابید.
پودرایا ایستگاه مرکزی کوالالامپور است و در نزدیکی چاینا تان (محله چینی ها) قرار گرفته است. صدها اتوبوس روزانه از این ایستگاه به اقصی نقاط شهر کوالالامپور و مالزی در حرکت هستند.
شرکت اتوبوس رانی گو کی اِل سیتی باس (Go KL City Bus) یکی از شرکت های خدمات دهی در شهر کوالالامپور می باشد که به راحتی شما را به مناطق محبوب، ایستگاه های قطار، مراکز خرید و نقاط دیدنی شهر به صورت کاملاً رایگان می رساند. این اتوبوس ها به راحتی از رنگ بنفش یاسی رنگشان قبل شناسایی هستند و با گنجایش حداکثر 65 مسافر مجهز به تهویه مطبوع هوا، اینترنت بیسیم رایگان و محل ورود صندلی چرخدار می باشند. خط سبز بین مرکز شهر کوالالامپور و منطقه بوکیت بینتانگ در حرکت است. خط بنفش نیز مسافران را از منطقه بوکیت بینتانگ به سمت چاینا تان می برد و بر می گرداند و خط قرمز از شهر کوالالامپور به مقصد کی اِل سنترال در حرکت می باشد. ساعت کار این شرکت اتوبوسرانی راحت، سریع و رایگان دوشنبه تا پنجشنبه از ساعت 6 تا 23، جمعه و شنبه از ساعت 6 تا 1 بعد از نیمه شب و یکشنبه از ساعت 7 تا 23 است.
تاکسی
راحت ترین و همچنین گرانترین وسیله حمل و نقل همانند سایر نقاط جهان در کوالالامپور، تاکسی است. تاکسی ها تقریباً همیشه در گوشه و کنار مرکز شهر در دسترس هستند. تنها نکته منفی این است که برخی از رانندگان تاکسی تمایلی به روشن کردن تاکسی متر خود ندارند، مخصوصاً اگر متوجه شوند که شما توریست هستند. راه های متعددی برای مقابله با این موضوع وجود دارد که یکی از آنها درخواست روشن کردن تاکسی متر به محض ورود به تاکسی می باشد.
اگر می خواهید با تاکسی تماس بگیرید تا به دنبال شما بیاید هم با استفاده از سیم کارت محلی این کار براحتی امکان پذیر خواهد بود. ابتدا مطمئن شوید که شماره تلفن سیم کارت خود را می دانید چرا که اغلب اپراتور دوباره با شما تماس می گیرد تا مطمئن شود که تاکسی را پیدا کرده اید. همچنین می بایست از موقعیت مکانی خود اطلاع داشته باشید تا آنها بتوانند به آسانی شما را پیدا کنند. در زیر شماره برخی از اپراتورهای تاکسیرانی آورده شده است.
مونوریل کوالالامپور یک شبکه خدمات رسانی قطاری بسیار راحت و به خوبی متصل است که در بین مراکز حمل و نقل برتر شهر یعنی کِی اِل سِنترال (KL Sentral) و تی تی وانگسا (Titiwangsa) در قلب شهر کوالالامپور در حرکت است. مونوریل که خط قطار درون شهری اصلی می باشد دارای 11 ایستگاه در یک مسیری 9 کیلومتریست. ساعت کاری قطارهای مونوریل کوالالامپور که در طول ساعات شلوغ هر 5 دقیقه یکبار و در طول ساعات غیر شلوغ هر 12 دقیه یکبار حرکت می کنند، از ساعت 6 صبح تا 12 شب است. همچنین قیمت ها از 1.20 رینگیت برای هر توقف شروع می شود و بلیط ها که سکه های پلاستیکی آبی رنگ هستند را می توان از ماشین های مخصوصی در هر ایستگاه قبل از سوار شدن خریداری کرد. برای آشنایی بیشتر با نقشه و ایستگاه های منوریل کوالالامپور اینجا را کلیک نمایید.
در دنیای ما زیبایی و حیرت آور بودن گونه های مختلفی دارند، از عجایب طبیعی گرفته تا مواردی که توسط انسان ساخته شده اند، آثاری که هنوز پایدار هستند و یا اینکه به ویرانه تبدیل شده اند. فهرست این مقاله نیز حاوی برخی از زیباترین عجایب دنیاست. از بقایای تمدن های گم شده که برخی از آنها هنوز هم رمز آلود هستند، تا شهرهای دلربا و اشیا و عناصر خیره کننده در دنیای طبعیت، تمامی این عجایب همگی در فهرست مقاله ای که مطالعه خواهید کرد حضور دارند.
حتماً تا به حال نشنیده بودید که چه کارهایی از دست خودروهای کاروان بر می آید. برای همین در این مطلب بعد از جستجو در میان خودروهای کاروان، خودروهای پیکنیکی و نمایشگاه های خودروهایی که اندازه یک خانه مجهز هستند، به دنبال مدرن ترین موارد گشتیم. فقط این را بدانید دیگر دورانی که خودروهایی مانند تصویر بالا در خیابان ها وجود داشت گذشته است.
قاره آسیا در حقیقت بزرگترین و در عین حال پرجمعیت ترین قاره جهان به شمار می آید، به طور کل این قاره فضایی معادل 44.58 میلیون کیلومتر مربع را اشغال کرده است و باید بدانید که در این فضا 4 میلیارد و 164 میلیون نفر زندگی می کنند. قاره آسیا بطور کلی متشکل از 48 کشور مستقل، 6 کشور غیرمستقل و 6 کشور وابسته می باشد.
آیا هنگام جستجو در میان محتواهای مربوط به سفرهای هیجان انگیز در رسانه های اجتماعی، فکر می کنید که همه در حال سفر به مکان های مشابه هستند؟ خوب اگر اینطور است باید دوباره فکر کنید. داده‌های آخرین گزارش سفر جهانی در "بازار جهانی سفر"، همه چیزهایی را که باید در مورد پرتقاضاترین کشورهای جهان بدانید را نشان می‌دهد. بیایید باهم نگاهی به آنها بیندازیم.
سفرهای جدیدی که در این ماه محبوب هستند، سفر اورینتال اکسپرس از میان آسیا است که در فوریه امسال همراه با جشنواره های محلی، کنسرت تیلور سویفت و نمایشگاه های فرهنگی در سراسر آسیا، از کره جنوبی تا نپال، باز می گردد. در حالی که جمعیت در سریلانکا در این زمان کم شده و جای خود را به سواحل خالی می دهد، ژاپن از مسافران خود استقبال می کند.
کوه های باشکوه، دره های رودخانه دار و دریاچه های یخی در این مسیرهای راه آهن مرتفع منتظر شما هستند. از یک ماجراجویی مجلل و چند روزه در پرو گرفته تا یک سفر کوتاه از مرز سوئیس به ایتالیا، همه این مسیرهای ریلی یک چیز مشترک دارند و آن مناظر کوه های سر به فلک کشیده است.
ترین ها
دیدنی ها
دانستنیهای سفر
غذاهای ملل
فرهنگ و هنر
ایران گردی
ایده های سفر
سفرنامه ها
اخبار
ویدیو
ایرانگردی
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
آب و هوا
